سلیم خلیلی مشاور مدیریت در حوزه بازاریابی و فروش، منابع انسانی، عارضه یابی، مدیریت استراتژیک و … و مدرس دوره های زبان بدن، مشتری مداری و …. این مطلب را برای شما انتخاب کرده است
در سال 1853 شرکت «بوش و لومب» (Bausch & Lomb) توسط دو مهاجر آلمانی در روچستر نیویورک تاسیس شد. زمانی که «جاکوب بوش» چشم‌پزشک تجربی، با «هنری لومب» آشنا شد، در او قابلیت سرمایه‌گذاری برای بنا کردن کارگاه کوچکی را که برای تولید عینک‌های یک چشمی لازم داشت، دید و شروع به همکاری با یکدیگر کردند.
در اوایل تاسیس شرکت، آنها فریم‌های کائوچویی و دیگر لوازم عینک را تولید می‌کردند. در جریان جنگ صنعتی آمریکا، قیمت طلا و سایر فلزات به شدت بالا رفت بنابراین تقاضا برای عینک‌های کائوچویی بوش و لومب افزایش یافت.
در سال 1876 شرکت شروع به ساختن میکروسکوپ کرد و یک سال بعد در نمایشگاه یادبود فیلادلفیا جایزه ویژه مراسم را گرفت. همچنین آنها در 1883 شروع به ساختن لنزهای عکاسی کردند که بعدها به دوربین‌های دوچشمی گسترش یافت و از سال 1892 با همکاری شرکت زایس آلمان تولید لنزهای نوری را آغاز کردند. بدین ترتیب شرکت در پایان قرن نوزدهم دامنه وسیعی از میکروسکوپ، عینک، عدسی، دوربین، انواع لنز، پروژکتور و دیافراگم دوربین عکاسی را تولید می‌کرد.
در سال 1902، «ویلیام بوش» فرزند جاکوب، فرآیندی برای تولید عدسی‌هایی با شکل‌های دلخواه از طریق قالب‌گیری شیشه ذوب شده ابداع کرد. این روش جدید به صرفه‌جویی زیادی در مواد اولیه، هزینه و زمان انجامید، زیرا تا قبل از آن عدسی‌ها باید به صورت جداگانه برش داده شده و پس از سایش، در یک فرآیند پیچیده صیقل داده می‌شدند.
در جریان جنگ‌های جهانی، پیشرفت‌های بعدی شرکت تحت تاثیر رویدادهای سیاسی انجام گرفت و به دلیل نیازهای بالای تجهیزات نظامی، به تولید عدسی‌های هدفیاب، لنزهای دوربین، تلسکوپ‌های دوچشمی، آینه‌های جست‌وجوی دشمن، دوربین زیردریایی و نشانه گیر لوله اژدر پرداختند. در این دوران 70 درصد تولیدات شرکت را تجهیزات نظامی تشکیل می‌داد. یکی از مهم‌ترین این تجهیزات، عینک‌های آفتابی بود که برای محافظت از چشم خلبانان طراحی شده بود که بعدها به «ری بن خلبانی» معروف شد.
در سال 1926، ستوان جن مک کردی که از یک سفر ماجراجویانه با بالن بازگشته بود، از اینکه تابش مداوم نور آفتاب به شدت به چشمان او آسیب زده، شکایت داشت. او به همین دلیل با بوش و لومب تماس گرفت و از آنها خواست که نوعی عینک آفتابی تولید کنند که هم در مقابل نور شدید و مداوم آفتاب از چشم حفاظت کند و هم شیک باشد.
لذا بوش و لومب، شرکت ری بن را برای تولید عینک‌های آفتابی لوکس و گران قیمت تاسیس کرد و در 7 مه سال 1937 حق امتیاز محصول جدید خود را ثبت کرد. این برند در واقع برای نیروی هوایی ارتش ایالات متحده آمریکا معرفی شده بود. نمونه اولیه آن که با نام آنتی گلر شناخته می‌شد، قابی بی‌اندازه سبک و با وزن تنها 150 گرم داشت. قاب این عینک‌ها با فلزات آبکاری شده، با آب طلا ساخته می شد و لنزهای سبز رنگی از شیشه‌های معدنی برای فیلتر کردن اشعه‌های مادون قرمز و ماورای بنفش در آن به کار رفته بود. خلبانان نیروی هوایی ارتش آمریکا به سرعت از این عینک استقبال کردند. «ری بن خلبانی» زمانی که جنرال «داگلاس مک آرتور» در جنگ جهانی دوم در ساحلی در فیلیپین با به چشم زدن آنها جلوی دوربین عکاسان ظاهر شد، به نوع معروف و شناخته شده‌ای در میان عینک‌های آفتابی تبدیل شد.
قاب‌های عینک‌های ری بن کنونی از فیبر کربن که یکی از بهترین و با کیفیت‌ترین انواع مواد موجود در تکنولوژی ساخت عینک است، ساخته می‌شود. این قاب‌ها بسیار سبک و قدرتمند هستند و این به خاطر ویژگی‌های مواد تشکیل‌دهنده آن است.
این ورقه‌های کربن برش داده شده با فشار آب شامل 7 لایه مختلف از فیبر کربن ترکیب شده با رزین هستند. این فریم‌ها بسیار منعطف و مقاومند و همچنین در هنگام زدن به چشم آزاردهنده نیستند.
ری بن دارای 7 خط تولید اصلی در کلکسیون عینک‌های آفتابی است که شامل عینک‌های خانوادگی، آیکان، مدل زندگی فعال، های استریت، تند و سریع، تکنولوژی و کرفت می‌شود. عینک‌های ری بن برای تمام سنین از جوان‌ترین تا مسن‌ترین افراد ساخته می‌شوند. به همین دلیل بسیاری از طرح‌های این برند سنتی هستند و برای افراد مسن‌تر که به دنبال ظاهری جدی‌تر و موقرتر هستند، طراحی
شده‌اند.
دامنه قاب‌های عینک‌های ری بن از قاب‌های بسیار نازک فلزی مانند تا قاب‌های کلفت‌تر و قاب‌های فیبر کربنی را در بر می‌گیرد. لنزهای این عینک‌ها پلاریزه هستند که درخشندگی و تابش انعکاسی سطوح را حذف کرده و باعث کاهش شدید درخشندگی سطوح براق مثل کروم و سطح آب می‌شود. این لنزها همچنین چشم‌ها را در برابر نور آبی که بسیار مضر است، حفاظت می‌کنند. این لنزها از آنجایی که در مقابل خش مقاوم و همچنین بسیار شفاف هستند و حفاظت 100 درصدی را در مقابل اشعه‌های خطرناک UV فراهم می‌کنند، بسیار مطلوب عموم هستند.
«بوش و لومب» در سال 1999 این برند را به گروه ایتالیایی لوکسوتیکا به مبلغ 2/1 میلیارد دلار فروخت که شامل برند‌های دیگری از جمله اوکلی، ووگو، آرنت، پرسول و … می‌باشد و به عنوان بزرگ‌ترین شرکت عینک‌سازی دنیا شناخته می‌شود. لوکسوتیکا با بیش از 60 هزار کارمند در سراسر جهان، در سال گذشته میلادی درآمدی بالغ بر 5 میلیارد یورو را از آن خود کرد.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
