بازگشت اولین قهرمان فرمول یک به بازار آمریکا
در سال 1906 شرکت فرانسوی «الکساندر داراک» با سرمایه‌گذاری چند ایتالیایی، کارخانه‌ای در شهر ناپل ایتالیا تاسیس کرد که فروش بسیار پایینی داشت و پس از چند سال از رده خارج شد.
در سال 1910 شرکت A.L.F.A که نام خود را از عبارت Anonima Lombarda Fabbrica di Automobili گرفته بود، در محل جدید کارخانه اتومبیل‌سازی داراک در حومه میلان تاسیس شد.
لوگوی تجاری این شرکت جدید نیز بر مبنای ویژگی شهر میلان طراحی شد. دایره‌ای با حاشیه آبی رنگ که در یک نیمه آن یک صلیب قرمز روی زمینه سفید و در طرف دیگر آن اژدهای ویسکونتی نقش بسته بود. این آرم مانند پورشه یک نشان محلی بود. علائم این آرم نیز نشان رسمی شهر میلان و مربوط به جنگ‌های صلیبی بود.
نخستین اتومبیلی که از خط شرکت آلفا خارج شد، مدل 24 HP بود که به وسیله «جوزپه مروسی» طراحی شده بود و در مجموع 300 دستگاه از آن ساخته شد. از آنجایی که در آن روزها مسابقات اتومبیلرانی آسان‌ترین راه جهت ارزیابی قابلیت اطمینان یک محصول جدید به شمار می‌رفت، مروسی مدل 15 HP را صرفا برای شرکت در مسابقات اتومبیلرانی سال 1911 آماده کرد.
ولی علاقه آلفا به ساخت اتومبیل‌های اسپرت به واقعی‌ترین شکل ممکن در مدل 40/60 HP corsa آشکار شد که دو سال بعد به بازار آمد. اتومبیل مذکور نخستین حضور خود را در میادین مسابقه در رقابتی که اندکی پس از پایان جنگ جهانی اول برگزار شد، جشن گرفت و در سال‌های 1920 و 1921 با رانندگی «جوزپه کامپاری» و «انزو فراری» فاتح رقابت‌های mugello شد.
در این زمان یک تاجر ایتالیایی به نام نیکولا رومئو مالک شرکت آلفا شد و نام خود را برای همیشه به اتومبیل‌هایی که از خط تولید این کارخانه خارج می‌شدند متصل کرد. نخستین اتومبیل که به طور کامل با نام آلفارومئو وارد بازار شد، مدل 20/30 HP ES در سال 1920 بود.
تبدیل آلفارومئو به یک واحد تولیدی صنعتی طی سال‌های 1923-1922 با معرفی شاهکار مروسی آغاز شد. مدل افسانه‌ای RL که به یک موتور شش سیلندر 3 لیتری مجهز شده بود، تا سال 1926 در مجموع 2640 دستگاه از این اتومبیل سریع و بسیار قابل اعتماد در کارخانه آلفارومئو ساخته شد.از این مجموع، انواع مختلفی مانند دو مدل سوپر اسپرت اصیل RLN و RLSS توجه جهانیان را به سوی این کارخانه کوچک خودروساز میلانی معطوف کرد. در موزه آلفا یک نمونه روباز باشکوه از سری RL وجود دارد که به‌وسیله کاستانا برای یک مهاراجه هندی طراحی و ساخته شده بود. در کنار این اتومبیل دو نمونه دیگر از مدل RLSS نیز تولید شدند که توانستند مقام اول در مسابقه MilleMiglia را در سال 1926 کسب کنند. اتاق هر دو اتومبیل نیز توسط شرکت زاگاتو طراحی شده بود.نمونه‌های دیگری از سری RL که در مسابقات اتومبیلرانی شرکت کردند، دو مدل تارگافلوریو بودند که نخستین آنها توانست فاتح بلامنازع مسابقه دشوار سیسیل شود. این خودرو چندین بار مقام اول، دوم و چهارم این رقابت را از آن خود کرد. مدل دوم این سری نیز در حالی که از موتور بزرگ‌تری بهره می‌برد، توانست مقام‌های دوم، سوم و پنجم را از آن خود کند.
اتومبیل دیگری که با اقتباس از مشخصات فنی و طرح سری RL ساخته شد، مدل RM بود. در مجموع تعداد 500 دستگاه از این اتومبیل ساخته شد که مدل روباز (کابریولت) آن با طراحی کاستانا در موزه آلفارومئو قرار دارد.
در نخستین دور از مسابقات قهرمانی فرمول یک جهان در سال ۱۹۵۰ ژوزپه فارینا راننده آلفا رومئو که به سختی توانست هم‌تیمی آرژانتینی خود خوان مانوئل فانجیو را شکست دهد، به قهرمانی دست یافت. با این وجود، فانجیو در سال ۱۹۵۱ به قهرمانی رسید و توانست در شش سال متعاقب آن نیز چهار عنوان قهرمانی دیگر به دست آورد.
در دهه‌های 1960 و 1970 این شرکت بر روی اتومبیل‌های مسابقه متمرکز شد و چندین مدل اولیه از آنها تولید کرد. از میان این مدل‌ها، «تیپو 33» توانست در سال 1975 قهرمان جهانی ماکت‌های اتومبیل شود.
در سال 1986 این کارخانه توسط شرکت فیات خریداری شد و ضمن ادغام با کارخانه لانچیا، گروه آلفا-لانچیا را ایجاد کردند. در سال 2005، مازراتی نیز به آنها پیوست و یک بخش تولید خودروهای لوکس تشکیل دادند.
سرجیو مارچیونه، مدیرعامل فیات در سال جاری از بازگشت آلفارومئو به بازار آمریكا تا سال 2012 میلادی خبر داد. این شرکت که اکنون دفتر مرکزی آن در تورین ایتالیا واقع شده، در سال گذشته میلادی بیش از 103 هزار خودرو تولید کرده است.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
