Enel حوادثی که سیستم برقرسانیایتالیا را فلج کرد
سلیم خلیلی مشاور مدیریت و مدرس در حوزه های بازاریابی و فروش، منابع انسانی، عارضه یابی سازمان، مدیریت استراتژیک، مدیریت برند و … این مطلب را برای شما انتخاب کرده است.
حوادثی که سیستم برقرسانیایتالیا را فلج کرد شرکت Enel یک تولیدکننده انرژیایتالیایی است که از لحاظ سرمایه بازار، رتبه سوم را در اروپا دارد. این شرکت که در گذشته انحصار دولتی داشت، اکنون با کنترل دولت ایتالیا خصوصی شده است و بزرگترین سهامداران آن وزارت اقتصاد و دارایی ایتالیا (با 4/21 درصد سهام) و بانک دولتی Cassa Depositie Prestiti (با 2/10 درصد سهام) هستند. سهام این شرکت در بورس میلان با همین نام به فروش میرسد.
در سال 1960 یک همایش مهم درباره ملیسازی صنعت برق توسط حزب لیبرال و با پشتیبانی رادیکالها برگزار شد. گزارش معرفیاین همایش، توسط «ایگنیو اسکالفاری» روزنامه نگار برجسته مجله اسپرسو قرائت شد که بر تاثیرات پرسود قیمتگذاری برق از لحاظ فنی تاکید داشت و مثالهایی ازاین ملیسازیها که در فرانسه و انگلستان انجام شده بود را شامل میشد.
این همایش، مناظرات بزرگ سیاسی به پا کرد. سیستم برق، در سطح سیاسی بسیار موثر بود. پس ازاین همایش، مذاکرات زیادی درباره مقدمات قانونگذاری برای ملیسازی برق صورت گرفت که بحثبرانگیزترین نقطه در آنها، روش پرداخت غرامت به سهامداران سابق (که تعداد بسیار زیادی سرمایهگذار کوچک بودند) بود.
این مبالغ به سرعت تهیه شد و به سهامداران قبلی پرداخت گردید و شرکت ملی انرژی برق ایتالیا (Enel) تاسیس شد. اولین کاری که این شرکت با آن مواجه شد، این بود که باید بیش از 1270 شرکت که در صنعت برق فعالیت میکردند را از آن خود کرده و برای آنها یک مدیریت واحد و سازمان عملیاتی و فنی یکپارچه تعیین کند.
یکی از پیچیدهترین کارهایاین شرکت، ایجاد یک مرکز اصلی کنترل برای مدیریت تولیدات برق داخلی و خارجی؛ و توزیع آن به مصرفکنندگان بود که اولین مرحله سازماندهی مجدد سیستم برقایتالیا به حساب میآمد. پس از مدتی این سیستم جدید روال عادی خود را پیدا کرد و چارچوبهای آن مشخص شد.
در اکتبر سال 1963، «انل» با فاجعه «سد واجونت» مواجه شد.این سد که برای تولید مقادیر زیادی از نیروی هیدروالکتریک ساخته شده بود، در آن زمان دچار سانحه شد و 260 میلیون متر مکعب آب به داخل مخزن آن سرریز شد.
این سد که به تازگی به انل واگذار شده بود، طی این حادثه موجهای شدیدی از آب ایجاد کرد وتمامی شهرهای مجاور خود را به زیر آب برد. حدود دو هزار نفر جان خود را از دست دادند و انل به همراه شرکت ادیسون (سازنده این سد) مجبور شدند غرامت سنگینی پرداخت کنند. باراین مسوولیت زمانی بیشتر شد که مشخص شد این حادثه قابل پیشبینی بوده است.
در جریان بحران نفتی بینالمللی که ایتالیا را به اعمال سیاستهای ریاضت اقتصادی در سال 1974 مجبور کرد، انل به تحقیقاتی برای پیدا کردن منابع جدید انرژی از جمله انرژی باد دست زد، ولی معضل برق همچنان ادامه داشت و به همین دلیل، تمهیدات مختلفی برای آن اندیشیدند.
از جمله اینکه ساعت تعطیلی مغازهها را جلو کشیدند و برنامههای تلویزیونی را زودتر قطع میکردند.
با گذشت زمان، ایتالیا جزو اصلیترین کشورهای اروپایی وابسته به نیروی ترمو الکتریک باقی مانده بود، بنابراین با بروز مشکل در رابطه با تهیه نفت و گاز یا افزایش قیمت آنها، دچار گرفتاریهای متعددی میشد.
این مشکلات داشت باعث ایجاد برنامههای جدیدی برای تولید انرژی هستهای میشد که واقعه چرنوبیل در نیروگاه هستهای اوکراین اتفاق افتاد. این واقعه منجر به رفراندوم 8 نوامبر 1987 شد که همه اعضا متفقا به عدم استفاده از انرژی هستهای رای دادند.قانون شماره 9 سال 1991 به انل اجازه داد که شرکتهایی در حوزه خود تاسیس کند و در عین حال مسیر را برای آزاد کردن تدریجی شبکه برق ایتالیا فراهم کند. در قانونی که سال بعد به تصویب رسید، انل به یک شرکت سهامی تبدیل شد که سهامدار اصلی آن، خزانهداری ایتالیا بود.
حکم «برسانی» در سال 1999 باعثایجاد شرکت جدیدی به نام «ترنا» گردید که تا سال 2004 تنها سهامدار آن، انل بود و تمامیداراییهای مربوط به تولید برق فشار قوی انل به آن منتقل شده بود.شرکت انل در سال 2005 حدود 70 درصد از شرکت «ویند» که چهار سال قبل، از خرید و ادغام شرکت آلمانی «مانسمان» با شرکت ارتباطات سیار «ویند» تشکیل شده بود را به رییس شرکت «اوراسکام تلکام هلدینگ» فروخت. انل در سال 2006 با فروش 26 درصد باقیمانده شرکت، از صنعت تلفنهای بیسیم خارج شد.
انل اکنون بیش از 81 هزار کارمند در سراسر جهان دارد و در سال گذشته میلادی درآمدی بالغ بر 64 میلیارد دلار داشته است.
کوشان غلامی