لامبورگینی، رقیب سرسخت فراری
در سال 1916 در شهر بولونیا واقع در شمال ایتالیا، فروچیو لامبورگینی متولد شد. او تحصیلات خود را در زمینه اتومبیل‌های صنعتی كشاورزی به پایان رساند و سپس وارد ارتش شد و در قسمت نیروی هوایی مشغول به كار شد.
در جنگ جهانی دوم او به عنوان مکانیک در یک کارخانه مشغول به کار شد و پس از جنگ با استفاده از بقایای تجهیزات نظامی، به تولید تراکتور پرداخت؛ ولی او عاشق اتومبیل‌های سریع بود و همواره رویای سرعت در سر می‌پروراند. وی در سال 1947 با تقویت یك اتومبیل فیات، یک اتومبیل مسابقه فراهم کرده و در سال 1948 با این اتومبیل در یك مسابقه محلی شركت كرد.
در سال 1949 لامبورگینی كمپانی خود را تاسیس كرد. این كمپانی كار خود را با تولید سیستم‌های هوایی گرمازا و سرمازا آغاز كرد. رویای ساخت اتومبیل باعث شد تا فروچیو در سال 1963 تصمیم به ساخت اتومبیل‌های مدرن بگیرد. همچنین مذاکراتی که بین آنها با انزو فراری، برای ساخت باکیفیت کلاچ‌های مورد استفاده در خودروها، این دوشرکت را به رقیبان سرسختی تبدیل کرد. لامبورگینی تصمیم گرفت هرگز مالك یك اتومبیل فراری نباشد و با ساخت سوپر اسپرت‌های فوق‌العاده خود، فراری را در این بازی شكست دهد. فروچیو تصمیم گرفت تا برای ماشینش موتور 12 سیلندر داشته باشد و برای این کار از مهندسی مستعد به نام جیوتو بیتزارینی که سابقا در شرکت فراری روی ساختن موتورهای 12 سیلندر کارمی کرد، تقاضای کمک كرد.
موتور آماده شده ساختمان آلومینیومی داشت و قادر به تولید قدرت حیرت‌آور 350 اسب بخار بوده و توسط فرانکو اسکالیونه طراحی شده بود.این اتومبیل از یك موتور 12 سیلندر به حجم 3500 سی‌سی استفاده می‌كرد. این اتومبیل در نمایشگاهی در شهر تورین به نمایش گذاشته شد و از سال 1964 تولید آن آغاز شد. كمپانی در سال 1963 تمام قطعات مورد نیاز اتومبیل‌هایش را در داخل كارخانه خود تولید می‌كرد. بیتزارینی بعد از تست‌های نهایی ماشین، لامبورگینی را ترك كرد. در همان زمان جیان پائولو دالارا به تیم فنی لامبورگینی اضافه شده و اوایل سال 1964 اوبالدو اسكارتزی در كمپانی لامبورگینی مشغول به كار شد. اوبالدو سال‌های زیادی را در كارخانه لامبورگینی گذراند، حتی زمانی كه مشكل‌های اساسی در دهه هفتاد برای كمپانی پیش آمده بود با لامبورگینی همراه بود. فروچیو برای ساخت خودروی رویایی‌‌اش یک تیم مهندسی عالی تشكیل داده بود؛ ولی این ماشین می‌بایست تست جاده‌ای می‌شد. پس به باب والاس نیوزیلندی پیشنهاد داد و او هم نتوانست این پیشنهاد را رد كند و راننده تست اصلی لامبورگینی شد. او قبلا تجارب ارزشمندی در مسابقه دادن با فراری و مازراتی داشت.فروچیو در سال 1964 گیرباكس پنج دنده ZF را ارائه كرد كه یكی از بهترین گیرباكس‌های ساخته شده تا آن زمان محسوب می‌شد. در نوامبر 1965 مدل میورا 400 در شهر تورین ساخته شد و این اتومبیل با یك مدل به نام جی.تی 400 با حجم موتور 4000 سی‌سی پشتیبانی شد. در این زمان لامبورگینی به عنوان یك رقیب بسیار جدی برای كمپانی فراری مطرح بود.
اتومبیل «مارزال» با یك موتور شش سیلندر به حجم 2000 سی‌سی در سال 1967 ساخته شد. اگر چه این مدل در تعداد انبوه تولید نشد؛ اما راه را برای تولید مدل «اسپادا» هموار كرد که در سال 1968 به بازار عرضه شد و در سال 1970 مدل« جاراما» جایگزین این اتومبیل شد.
در سال 1971 لامبورگینی با تولید اولین «اوراکو» 8 سیلندر با حجم 2500سی سی، وارد بازار اتومبیل‌های اسپورت كوچك شد؛ اما این اتومبیل جذابیتی مانند دیگر محصولات این شركت نداشت.یكی از مدل‌های موفق و بسیار سریع لامبورگینی به نام That’s it در سال 1973 به بازار عرضه شد. در سال 1972 فروچیو تصمیم گرفت تا خود را بازنشسته كند و كنترل كمپانی خود را به «جرج‌هنری روزتی» سپرد.
وی بعدها قسمتی از كمپانی را به یكی از دوستان خود به نام لیمار واگذار كرد. كمپانی به علت نوسانات اقتصادی موجود در ایتالیا، دچار مشكلات مالی شد و مجبور به ساخت اتومبیل برای دیگر كارخانه‌ها گردید. از این سری اتومبیل‌ها می‌توان به مدل اسپرت شركت BMW اشاره کرد.
مدیران لامبورگینی كمپانی را طی زمان‌های سختی زنده نگه داشتند. با همکاری آنان و تلاش آینده‌نگرانه لامبورگینی، خودرویی با ظاهر فوق‌العاده خاص و عجیب كه قابل استفاده در جاده بود، عرضه شد و لامبورگینی را در تاریخ اتومبیل ثبت نمود، تا اگر به هر دلیلی كمپانی لامبورگینی از بازار حذف شد، نامش به عنوان یكی از پرطرفدارترین و رویایی‌ترین خودروسازان شناخته شده بماند.
اولین مشكلات در سال 1974 پدیدار شدند، بخش تراكتورسازی لامبورگینی سفارشی بزرگ دریافت كرد كه فروچیو را برای افزایش ظرفیت تولید و خرید مواد مورد نیاز مجبور به خرج پول زیادی كرد؛ اما این سفارش لغو شد! او هنوز شانس زیادی داشت؛ ولی تصمیم گرفت بخش تراكتورسازی كمپانی را به شركت SAME بفروشد، شركتی كه نهایتا توسط فیات خریداری شد و این مشكل آغازی برای دلسردی فروچیو در ادامه دادن كارش بود.
در سال 1981 مدل‌های «جالپا» با حجم موتور 3500 سی‌سی ارائه شد. دو سال بعد، موتوری با حجم 5200 سی‌سی و قدرت 455 اسب بخار توسط این كمپانی به بازار عرضه شد. موضوع قابل‌توجه در این موتور وجود 4 سوپاپ در هر سیلندر بود.
این كمپانی بعدها تحت نظر کرایسلر در آمد و تولیدات خود را با عرضه اتومبیل LM002 كه یك موفقیت بزرگ بود، ادامه داد. از دیگر اتومبیل‌های آن می‌توان به مدل دیابلو اشاره كرد.
تولید اتومبیل‌های رویایی این شركت از 350 دستگاه در سال 1989 به 2500 دستگاه در سال 1994 رسید. این كمپانی همچنان یكی از بهترین تولیدكنندگان اتومبیل‌های اسپرت جهان است و با داشتن کارمندان زیاد در کارخانه خود، درآمدی بالغ بر 380 میلیون دلار را در سال گذشته به دست آورد که در مقایسه با 650 دلار میلیون سال 2008 کاهش چشمگیری داشته است.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
